ก. อุดหนุน เช่น สงเคราะห์เด็กกำพร้า. (ส. สงฺคฺรห; ป. สงฺคห).(-มัก) น. ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระสกทาคามี. (ส. สกฤทาคามินฺ + มารฺค; ป. ส�